...een mooie paasbloem...moest buigen...voor het laatste wintergeweld...
zaterdag 29 maart 2008
verrassing in de staart van maart
de lucht toverde bij nacht
de vale ochtendlucht
tot vele zachte vlokken
een witte dikke kwast
zwaait vrolijk en uitbundig
over de verbaasde natuur
de bloeiende lente
geschrokken van het witte geweld
verbergt vlug bloem en groen
zoekt voorzichtig evenwicht
verlegen kleurend
onder een gekke witte hoed
gelaten strekt de tuin zich uit
rust onder de zware last
lentesprieten dommelen in
zij slapen en wachten
wachten en weten
dat het maar voor even is
donderdag 20 maart 2008
verleden
-gekte-hoera-
zing een lachje
droom een zon
draai ze om en om
ze is voor u voor u alleen
verpakt in een blauwe lucht
en een witte wolkenstrik
schilder bomen zonder fatsoen
laat ze waaien door het groen
droom uw wereld in een onrijp bos
laat de teugels van de vogels los
doe een dansje
zing een lachje
vang de zon
elke dag weerom
anders
de kinderdoos
gebonden
dicht verbonden
een ontdekking voor later
een spiegel als water
mijn droom in een doos
met grote kijkers en
monden dicht
ik ben nog gesloten
ik voel mij nog licht
misschien later
een scheurtje een
onoplettend gebaar
reik mij dan vlug een hand
een arm een oog een oor
voor die grote stap
die hele grote stap
uit mijn veilige
KINDERDOOS
ongelukkig kind
waar bergt men een ongelukkig kind
in de onderste lade
in de bovenste lade
in het open rek
of de gesloten keukenkast
misschien de tranen in de suikerpot
de vergeten lachjes in de frigobox
de vochtige handjes
wegspoelen met het vergiet
en het gebogen lijfje in de voorraaddoos
zodat men niets meer ziet
zijn we met zijn allen gek?
misschien,ik snap het zeker niet
met velen liggen ze op het gesloten rek
niemand kijkt,niemand opent stiekem
de kast
want dan krijgt men een ongelukkig
kind tot last
uitstellen dan maar
misschien tot de grote schoonmaak
volgend jaar
misschien............
Abonneren op:
Posts (Atom)